سرّعاشقی
من در زندان جسم رنجورم و اندیشه ی فرسوده ام را می پرورانم . اگر چه در فضای زرپرستان عمری را در گریز بوده ام و از خطر پلنگ وحشی بدور هستم . در پی ملامت این و آن نیستم . امانی از فراق ندارم ونشانی از وصال.
پریشانی و بی قراری روح و جسمم را آمیخته ساخته و خسته ام نموده است . حکایت سرّعاشقی ندارم ، کنج خلوتی را گزیده ام شاید در امان باشم هوسی در سر ندارم شاید که در را برویم بگشایند . واما اینرا هم دوست ندارم ستمگران بیش از این هوایمان را آلوده سازند.
لبیک یاحسین
باد و باران در صحرای کربلا شورش کردند ، آسمان غرید ، ابرها خروشیدند و میدان جنگ با خون آغشته گشت . یاران امام حسین(ع) به شهادت رسیدند، امام وقتی دید که تنهاست گفت: آیا کسی است که مرا یاری دهد؟ جن و انس صف بستند و گفتند : لبیک حسین لبیک ، ملائکه فریاد برآوردند لبیک حسین لبیک . دریاها به تلاطم در آمدند و کوهها به لرزش در افتادند، زمین لرزید و جانداران و نباتات به تکاپو افتادند و همصدا فریاد زدند لبیک یا حسین. اما امام نپذیرفت و گفت: این معامله ای است بین من و خدایم.
تحمیل عقاید و تخریب الگوها در میان قدرت طلبان امروزه به مسائل عادی تلقی شده است . حیات فردی ، رفتار اجتماعی با همسو شدن در سطح جامعه دیگر معنای آنچنانی ندارد . سلطه طلبان با تبلیغات وارونه و بصورت برنامه ریزی شده فرهنگ ما را به چالش کشیده اند و نوعی دلمردگی، بی هویتی، خستگی و فرسودگی را برما تحمیل کرده اند که وقتی افتادیم دیگر نایی برای بلند شدن نداشته باشیم.
