غرور

غرور

وقتی به تمام زوایای زندگی خوب نگاهی می اندازم دنیا را تاریک و کدر می یابم، زندگی در نظرم سطحی و زودگر می اید، معنی اینهمه پیچیدگی و خمودگی ذهنم را آشفته، روحم را مضطرب می سازد و مرا از آگاهی بدور می گرداند . مرا مجبور میسازد که در فضای آزاد قرار بگیرم و بسویی هدایتم می کند تا در آنجا با مناظر زیبا که قابل روئت باشد آشنا بسازد. اما وقتی خوب به پیرامونم می نگرم جز تشنگی ، گرسنگی، آوارگی، خستگی انسانها و چیزهایی که مرا شاد گرداند عایدم نمی گردد . نا گزیر غرورم را زیر پا نهاده و بجای اولیه خود بر می گردم.