دادگر
دادگر
افکار منفی ، اندیشه مثبت را از بین می برد و موجبات بدبختی و فلاکت انسانها می شود. سرزنده بودن و توانستن را از انسان سلب می نماید.در زمان حال و آینده درگیری در زندگی ، عدم شناخت کافی را بوجود می آورد. کمک بدیگران و همنوعان خویش را به باد فراموشی می سپارد از همنوعان خود فاصله پیدا می کند. دیگر آن شخص شکرگزار همانند گذشته قدرت تصمیم گیری را از دست داده که حتی قادر نیست تنفس عمیقی بکشد زیرا تمام رویاهایش را برباد فنا می بیند و از فردا و پس فرداهای خود می هراسد. امیدی به آینده ندارد ، اعتماد به نفس خود را از دست داده و می پندارد که باید خود را تسلیم نماید در حالیکه اگر به مبدا و منشا تمام چیزها بیندیشد ، دنیا را زائیده خیال بشریت نخواهد دید. مگر این دنیای با این عظمت بخودی خود بوجود آمده که دیگران با تفکرات منفی خود به سلطه گری دست می زنند و می خواهند به همه چیز احاطه داشته باشند . به باور من تسلیم شدن در برابر ظلم و ستم یعنی دوری جستن از خدای دادگر است.
