نشانه گذاری
نشانه گذاری
قلم ، خسته ای من نیز خسته ام . زمین هم تشنه گردیده ، دنیا در برابر انسانها خجل گشته، اندک عمری که خدا به ما عطا نموده با زجر و عذاب روزهایمان می گذرد. شبها نیز با آه و فغان که فردا کی می شود . خواب نا آرام و کابوس بی پایان تا صبحدم ادامه می یابد تا از خواب بر می خیزیم. مانده ایم چگونه زندگی بگذرانیم تا آمادگی اینرا داشته باشیم برای ادامه حیات . هر چه در توان داریم برای بهبود وضعیت کنونی بکار می بندیم . برای پیشرفت وضعیت کنونی زیر آنچه برایمان مهم است خط می کشیم تا شاید اگر مطلبی از ذهنمان عبور کرده به فراموشی نسپاریم. ما می گوئیم جزئیات زندگی هیچ ربطی به ما ندارد ولی باز اشتباهات مکرر موجب می شود تا به عقب گذری داشته باشیم و الفبای زندگی را با حروف نشانه گذاری نماییم. در دنیای امروزی مشخص شده است که مدیریت نافرجام ناتوان در برنامه های خود است. جمله هایی که در سخنرانیها، همایشها بکار برده می شود ناقص و به کلمات شکسته و نامفهوم بسنده می کنند زیرا خودشان نیز می دانند که لطیفه گویی می کنند . پس کلمات محدودی شتابان برای آرامش خاطر پیشیان خود قلم بر دست گرفته و بنگارش می پردازیم . شاید اینبار مطالب خوب و جامع و مفیدی باشند که بتواند درج گفته های استاد ادب گردد. نوشتن چکیده و خلاصه از مطالب، سودمندتر از یادداشتهای حاشیه ای و بلند است. دیگر وقت وقت ادعاهای پوچ نیست که مطرح گردند ، دیگر پرسش و پاسخها نتیجه مطلوبی نمی دهد . دلایل ادعاها به طور مختصر هم مرتبط با وضعیت جهان کنونی نیست. باید چاره اندیشی کرد تا مردمان بینوای زمینیان را نجات داد در غیر اینصورت باید که تعارفات به کناری زده شود و شبانه روز باید گریست و دست به دامن خدا شد تا یار بیاید.
