درختها ایستاده می میرند
درختها ایستاده می میرند
هر انسانی برای خویش هویتی دارد و شناسنامه هرکسی مسلک اوست. یقین دارم اگر روز سخت و دشواری پیش نیاید ماهیت انسانها پنهان می ماند و چهره واقعی اشخاص هویدا نمی گردد. به همین سبب انسانهای موذی و ظاهرساز موجبات خسران جامعه و مدنیت می شوند. اینان از بدو تاریخ تا بحال کارنکرده، نونخور بوده اند. با اینحال همیشه مدعی بوده اند. از طرفی دیگرمردان و زنان زحمتکش با مشقات فراوان صورتشان را با سیلی سرخ کرده و به این و آن گردن کج نمی کنند و به دسترنج خویش قانع هستند. بدور از ریا و تزویر زندگی خود را سپری می نمایند تا شاید فردا را روشنتر از امروز ببینند. عده ای اهل علم و قلم و یا سایر اقشار تحت هر عنوانی حق خواهی را در سر می پرورانند و بعضا به زبان می آورند و اقرارمی کننداما وقتی نمی توانند حرفهایشان را به کرسی بنشانند همانند درختهای برگریزان می شوند و ایستاده می میرند تا جلوه گر باشند.
